dag 9.Lama Bocca Serriola.

Over het zwembad hebben we het al gehad. Maar nog niet over het winkelen, de zelfde avond nog even langs gegaan om een grote voorraad in te slaan. Nou het heeft gewerkt ons ochtend ontbijt hebben we zelf samengesteld dus ik kan verklappen we hebben ons goed verwend. We konden op pad en om ongeveer 08.30 waren we op pad. We kwamen onze Noren weer tegen en zijn maar tegelijk de ganse dag met elkaar opgetrokken leuk koppel. Zo leren we er nog maar een taal bij. Wij worden echte internationals of beter gezegd echte europeanen. Eric zo heet de man is een echte kaartlezer dus ik hield me aan de tekst en hij leidde ons met de kaart verder door het veld. Een mooie dag die ons over hoe kan het anders weer over de toppen van de Umbriese provincie leid. Onderweg uitgebreid ons rantsoen opgemaakt dus honger hebben we niet geleden. Zo slenderden wij voort en bij aankomst hier in Bocca Serriola, wat niet meer is dan een paar huizen gelegen op een kruispunt, onze slaapplaats gezocht in een winkel anex cafe ristorante. Wat wil je nog meer. Ook de Noren verblijven hier. Kan ook niet anders er zijn maar twee kamers te verkrijgen. We hebben het geluk dat er niet meer mensen aan de wandel zijn.Vanavond worden we verwacht om zeven uur aan tafel te zijn, maar dat mag geen probleem opleveren. Het lukt ons niet altijd om een internet verbinding te vinden dus soms moeten jullie even geduld hebben.
Tot een volgende keer Joop

Ook vandaag was het weer een route voor de gevorderde spoorzoekker.Natuurlijk wordt er ook hier constant aan de weg en de infra gewerkt zodat merken verdwijnen. Toch is het leuk dat wanneer je midden in het bos loopt er een loco je aanspreekt die je vertel dat je verkeerd zit. Hij zegt dan kom ik breng je wel even op het juiste pad. Het baasje van 70 ?? met lieslaarsjes aan stapt pardoes het veld in en loodst ons dwars door het veld naar een hoger gelegen weggetje. Hij zegt er dan nog bij ik kan niet zo snel meer lopen ?? Ik wet niet wat hij dan met snel bedoeld maar hij had er redelijk de gang in zo bergje op. Verder was het een mooie dag ,niet te heet en een beetje bewolking, dus lekker stap-weer.Toch merk je dat de tochten goed zijn uitgekiend, je denkt dan o, nog 4 Km. maar dat blijken er dan toch weer 3 omhoog te zijn. Natuurlijk zijn we nu ook wat gewend geraakr aan het landschap en de omstandigheden en dat scheelt ook een stuk. Iets wat hier heel erg opvalt is dat je niets ziet van vandalisme of criminaliteit. Als je een auto ziet staan in het bos zitten de sleutels er op. Kom je bij een huis dan staat de deur los en is er niemand thuis. De winkeliers laten hun spullen sávonds gewoon buiten staan,borden en spullen worden niet binnen gezet.Verder hebben ze net als in Spanje en Portugal allemaal een hond die 24 uur per dag ligt te bleiren...
Groeten vanuit een zonnig Italie.  J.P